مدح و مناجات با امام محمد باقر علیه‌السلام
ســـلام ای بــاقـــر عـلم امــامــت امــامت مـفـتــخـر بر هـر سلامت ســـلام ای طــالـع مــاه خــدایـــی هــلال بـهـتــریــن شــهــر ولایـی ســلام ای قـدرت حــق در یَـد تـو نـــثــــار تـــو ســــلام ایـــزد تـــو ســلام مــا نـبــاشــد اعــتــبــارت ســلام حــضـرت احــمـد نـثــارت عـــطـایــای الــهــی پـیــشــوازت هـمــه آیــات قــرآن ســر فــرازت تــویـی روح تـمــام مـعـــنــویـات ولای تــــو کــنـــد دفــع بــلــیّــات وصـال تـو فــرار از انـحــرافـات جــدایــی از تـو انــبــوه مکــافـات چه بـاید گـفت در وصف کـمـالت خـدا را بهـترین صورت جــمـالت جــمـالـت هـسـت مـمـدوح الـهــی که روحت هـست از روح الــهــی من عـشقت را نه اینکه می سپاسم تـو را از روز اول مـی شـنــاســم تـو دریــای صـفـات ذوالـجـلالـی جـــمــال بــی مــثــال لا یــزالـــی سر مـا را ولایـت سـایـه بخـشـیـد توخورشیدی توخورشیدی تو خورشید مگـر ممکـن شود وصف تو آیـا؟ که ما یک قـطره از قـطره، تو دریا ولـیِّ خــالــق مـطـلـق تــویـی تـو به شهـر علم جاء الحق تــویی تـو سـعـادت را شـنـاسـاندی به عـالـم شـقـاوت را هــراسـانـدی به عـالـم جـمـیـع دشمنـان مـغـلـوب علـمت جـمیـع دوسـتان مجــذوب حـلمـت تو از عـلمت به ما اطـعـام کـردی مــعــانــی را به مـا الـهـام کـردی اگر در جـذبـۀ حـق سوخت عاشق منـاجـات از شـما آمـوخت عـاشق فـصـاحت مشـقی از صُنع ثـنـایت بلاغـت رشکی از صوت رسـایت کــرامت عــادتـی در کُـنــه ذاتـت سـخـاوت اشـتـهـایـی از صـفـاتـت به وقـت ریـزش رحـمت به یاران تـو بـارانی تـو بــارانی تو بــاران خـدا مـا را گـزیـنش با شـما کـرد شــروع آفــریـنـش بـر شـمـا کـرد درخت عـلـم جـز تو ریشه، هرگز تـو را بـرتـر کـسی اندیـشه هرگز گره خورده هـمه هستی به هستت امــــور عــالــم و آدم بـه دســتــت شـرف شـایـسـتـۀ شـأن رفــیـع ات حـکـومـت هــدیـۀ فـکــر بـدیـع ات سـراغ انـجــم روی تـو در طـور چــراغ پـنـجـم نــورٌ عـلــی نـــور تو حـبـل اللـهـی و حـبل الـمـتـینی ولــی الـلـهـی و حـق الـیــقــیــنــی حـیــات عـشـق در چـتــر ولایـت نــجــات دهــــر در زیــر لــوایـت خدا خواهی، مناعت طـبـعِ دستت قـیـامت را شـفـاعـت نـاز شـصتت تـو فــرزنــد بـشـیـری و نــذیـری امـیــرالـمــؤمـنـیـن را دلـپــذیــری تویی یک شاخه ازطوبای عصمت به بـاغ کـوثـر از گل هـای عتـرت به حُـسن دوست حِصنِ ایـمنی تو حَـسـن را نــور وجـه احـسـنـی تو تو در چـشـم پـدر نـور دو عـیـنی تو یـکـتــا قــرّة العـیـن الحـسـیـنـی تـو روح سـفــرۀ ایـجـاد هــسـتـی سـلـیـل حـضـرت سـجـاد هـسـتـی پس از یک چـلـه دوران جــدایـی تــو تـنــهــا یــادگــار کــربــلایــی تو را زهــر جــفــا قـاتـل نـبـاشـد تو را جـز داغ دل حـاصل نبـاشـد اسیــر کــربــلا چـشــم و زبـانـت سـفــیــر نـیــنــوا نـطـق و بـیـانـت شـــهــیــــد داغ ثـــارالله بـــاقــــر بــه شـــام غــم اســیـــرالله بــاقــر |